Ulubiona postać

Klaus...boże ;P kogo jak kogo, ale jego, zwłaszcza ostatnio, to już wgl. nie trawię. Wybaczcie, ale beczeć co sekund 5 potrafi każde dziecko, a on nie robi nic innego. Wiecznie fochy, że rodizna którą przez X wieków sztyletował ma do niego ograniczone zaufanie ;D Oni ograniczone zaufnaie, a on ograniczone myślenie

Najbardziej kocham Damona i Klausa
Damona polubiłam od samego początku serialu, fenomenalna postać, która z każdym odcinkiem zyskuje u mnie coraz więcej sympatii. Na początku poznaliśmy go jako bezlitosnego drania, dążącego po trupach do celu - do ożywienia ukochanej. Pokazano, że Damon potrafi zrobić wiele dla miłości, że pod maską egoistycznego dupka kryje się ktoś więcej. <3 Uwielbiam go też z Eleną, tworzą cudowną parę, Damon stara się być dla niej lepszą osobą, ale mimo wszelkich starań nie zawsze mu się to udaje. Lubię go za jego humor, za jego mroczny charakter, postawa "i don't care", ale z drugiej strony potrafi zrobić wszystko dla bliskich mu osób, wiele też przeszedł w życiu, dzięki czemu jego postać wydaje się autentyczna i wielowymiarowa.
Dalej - Klaus. Podobnie jak z Damonem - była to kolejna postać, którą pokochałam od pierwszego wejrzenia. Jego akcent, głos, charakter, wszystko Uwielbiam jego pokręcony umysł, psychopatyczne zapędy i niekiedy nawet dziecinne zachowania. Kupuję jego postać w całości, uwielbiam jego wątki z rodziną, zwłaszcza z Rebekah. Na swój sposób zawsze się o nich troszczył, bardzo pragnął ich akceptacji, chciał rodziny, ale nie zawsze dobrze się za to zabierał. Szkoda, że teraz jest w TO, ponieważ tego serialu wyjątkowo nie trawię i bardzo za nim tęsknię w Pamiętnikach ;c

Oprócz Damona i Klausa lubię też Rebekah - świetna damska postać, w s3 wręcz ją kochałam Chwilami nieco mnie irytowała w s4, gdy tak poszukiwała lekarstwa, ale z perspektywy czasu nawet to miało swój urok i nawet w tym wydaniu mi się podobała. Po prostu zrozumiałam jej powody

Tyler - chłopak, który przeszedł najlepszą i najbardziej kompletną przemianę, który dojrzał i z szukającego okazji do bójki mięśniaka stał się odpowiedzialnym, dobrym młodym mężczyzną. Przeżył - poza Eleną - najgorszą tragedię, patrząc całościowo na serial, bo był całe życie poniżany przez ojca, osierocony przez tego ojca i potem wuja, zmieniony w hybrydę, zabito mu matkę i watahę, a na koniec jego była dziewczyna i przyjaciółka metaforycznie plunęła mu w twarz, uprawiając seks z jego najgorszym wrogiem. Wszystkie te doświadczenia zmieniały powoli Tylera. Jego rozwój jest najbardziej przemyślany - albo taki przypadkiem wyszedł, bo Julie za bardzo nie zwraca uwagi na jego postać.
Jest to oczywiście postać przez fandom traktowana niesprawiedliwie, wypomina mu się wszystko i obarcza za wszystko winą, podczas gdy np. Damonowi i Klausowi z automatu wybacza się wszystko.

Dalej, lubię jeszcze bardzo Kola, chociaż przyznam, że w S4 mi zupełnie nie pasował z tym swoim fanatyzmem na tle Silasa i raczej się cieszę, że umarł (choć wolałabym, by ktoś bardziej kompetentny go uśmiercił), nim zdołali go wepchnąć w schemat "zły Pierwotny rysuje kucyki/ całuje futrzaki" z Bonnie.

Z damskich postaci najbardziej lubię Elenę i Rebekę. Elka irytowała mnie od połowy S2 do połowy S4, ale w S1 i w S5 jest świetna. Mam do niej sporo sympatii, uważam, że jak na to, ile przeszła, świetnie się trzyma. Rebekah natomiast bywa irytująco dziecinna, ale wzbudza sympatię i litość, bo to, co Klaus zrobił z jej życiem, to tragedia.

Nie mam jednej ulubionej postaci, ponieważ lubię na równi Klausa, Rebekę i Damona.

Klausa pokochałam od pierwszej chwili i do tej pory kocham go miłością bezwarunkową (nawet jeżeli troszkę zgłupiał w tym śmiesznym spin offie). Jego popieprzony, psychiczny charakterek, brytyjski akcent, poczucie humoru, ataki szału, sposób w jaki wymawia imię swojej ukochanej. Uwielbiam w nim zarówno tą złą, nieobliczalną i bezwzględną część natury, jak i tą lepszą, łagodniejszą, ukazywaną tylko najbliższym osobom.

Rebekah jest moją najukochańszą serialową bohaterką. Cenię w niej to, że jest jednocześnie taką potężną, arogancką, wyniosłą, nieco okrutną Pierwotną, ale w głębi duszy jest zagubioną, trochę nieszczęśliwą, wrażliwą nastolatką, która tak bardzo łaknie normalnego życia. Bardzo lubię takie "ciepło-zimne" postacie, które nie są ani całkowicie złe, ani w pełni dobre.

Damon od początku serialu był jednym z głównych powodów, dla których w ogóle oglądałam Pamiętniki. Od zawsze preferowałam tego "gorszego" brata Salvatore, który jawił mi się jako seksowny, niebezpieczny, pociągający wampir spowity aurą tajemniczości. Nie wyobrażam sobie TVD bez Damona, jego poczucia humoru, jego aroganckiego charakterku, dlatego chyba sobie odpuszczę nowe odcinki tego serialu.

Proste i logiczne.
1. Damon Salvatore, w jednym momencie kochany i czuły, w drugim tajemniczy i mroczny i w obu wypadkach jest genialny. Prze zabawna postać, z potencjałem. Miłość do Eleny, czy Stefana dodaję mu tylko uroku, uwielbiam patrzeć jak mu zależy. Damona gra Ian, facet świetny, wiec co tu się więęcej rozpisywać.

2. Bonnie Bennet, przeszła już wszystko co możliwe, a dalej się nie poddaję. W sensie, wow,brawo idź do przodu dziewczyno. Ma w sobie tyle siły i odwagi. Jest lojalna i szczera.

3. Rebekha, silna wampirzyca, która marzy tak naprawdę o zwykłym życiu, uwielbiałam ją

4. Stefan, bo Defany i wgl. No jednak nie potrafię nie lubić

Katherine, Damon, Klaus