Dom Stilesa

Miałem szczęścia, że mój tata wracał zawsze do domu tak późno. Zwykle mi to przeszkadzało bo musiałem siedzieć sam, z wyjątkami kiedy wpadał Scott. Teraz jednak perspektywa pustego domu sam na sam z Ivy wydawał się bardzo kusząca.
Otworzyłem drzwi i schowałem klucz do kieszeni.
- Zapraszam. – wskazałem Ivy wejście.
Dziewczyna uśmiechnęła się i przekroczyła próg domu

Pierwszy raz znajdowałam się w domu Stilesa. Rozejrzałam się dookoła z zaciekawieniem. Prosty, ale wydawał się bardzo przytulny, bez żadnych oznak przepychu. Jak prawdziwy dom, a nie muzeum sztuki.
Z uśmiechem odwróciłam się do stojącego przy drzwiach chłopaka.
- To gdzie masz kuchnię? - zapytałam, unosząc brew.

Zdjąłem buty i rzuciłem je w kąt.
- Zaraz tutaj po lewo. – wskazałem dłonią. – Tylko moja lodówka nie posiada zbyt dużej ilości produktów.
Złapałem ją za rękę i zaprowadziłem do kuchni.

Stiles pociągnął mnie za rękę do następnego pomieszczenia. Na jego słowa zaśmiałam się.
- Nie jestem wymagająca. Jak dla mnie wystarczy zwykła jajecznica.
Przystanęłam w progu i założyłam ręce na piersi, przyglądając się pomieszczeniu.
Kuchnia również sprawiała wrażenie przytulnej. Na środku stała wysepka kuchenna z kilkoma stołkami, na której blacie chłopak położył kluczyki od mieszkania. Uśmiechnęłam się w jego stronę.

- Akurat jajecznice robię przepyszną. – powiedziałem wyjmując z lodówki kilka jajek.
Otworzyłem jedną z szafek i wyjąłem z niej niebieską miseczkę.
- Chciałabyś mi pomóc? – zapytałem z uśmiechem w jej stronę.

Podeszłam do niego lekkim krokiem i stając przy nim, klasnęłam w dłonie.
- A co mam robić?

- Możesz rozgrzać patelnie a ja w tym czasie… - nie dokończyłem zdania bo trzymane przeze mnie jajka jedno po drugim spadły na podłogę.
Stałem chwile w osłupieniu patrząc jak nasza nie zrobiona jeszcze jajecznica wygląda na podłodze.
- No nie! – krzyknąłem po chwili. – Mój dzisiejszy pech zaczyna mnie przerażać.

Powstrzymałam się przed wybuchnięciem śmiechem.
- Każdemu mogło się zdarzyć - pocieszyłam go.

Po chwili namysłu dodałam: - Wiesz, Stiles, może lepiej odpuśćmy sobie jedzenie, żeby na wszelki wypadek nie kusić losu. Co powiesz na oprowadzenie mnie po reszcie domu, hm?

Uśmiechnąłem się do niej. Jakby czytała mi w myślach. Wolałem nie ryzykować już w kuchni.
- Pewnie. Chodź. – powiedziałem i nachyliłem się dając jej całusa w policzek. – Później posprzątamy.
Weszliśmy do salonu. Rzadko tu przebywałem. Była to głównie strefa taty. Ja kręciłem się miedzy swoim pokojem, kuchnią i łazienką. Mój tata jednak lubił sobie tu posiedzieć, poczytać albo pooglądać telewizje.
- Jak ci się podoba salon? – zapytałem spoglądając na nią.

Rozejrzałam się z ciekawością po pomieszczeniu, w którym się znaleźliśmy. Kiedy skończyłam, odwróciłam wzrok w stronę chłopaka i uśmiechnęłam się.

- Przytulny, zresztą jak wszystko tutaj. Podoba mi się to.

- Dzięki. – odpowiedziałem i uśmiechnąłem się usatysfakcjonowany.

Szczerze mówiąc sam też byłem dumny z salonu. Po śmierci mamy myślałem, że nasz dom będzie wyglądał jak u typowych mężczyzn brzydko, odpychająco i nieciekawie. Bardzo zaskoczyło mnie to, że tata dawał radę, utrzymywał porządek i jeszcze czasami zaganiał do tego mnie. Byłem dumny z tego co miałem.
- No to chodź dalej. – powiedziałem prowadząc ją na górę. – Teraz pora na mój pokój.

Zamruczałam.
- Brzmi interesująco.
Poprowadził mnie po schodach na piętro. Na końcu korytarza zatrzymaliśmy się przed drzwiami, które chłopak pchnął z uśmiechem i wskazał, bym weszła do środka.
Moim oczom ukazał się typowy męski pokój o różnych odcieniach szarości i atramentu. Na łóżku pościel była pognieciona, a gdzieniegdzie walały się ubrania. Uśmiechnęłam się leniwie. Przynajmniej tym nie różnił się od innych chłopców.
Podeszłam do wnęki z półkami i zaczęłam się przyglądać wszystkim bibelotom i zdjęciom, aż natknęłam się na trofea baseballowe.
Zmarszczyłam brwi i wskazałam na nie palcem.
- Grasz? - Odwróciłam się w jego stronę.

Stałem i patrzyłem jak Ivy zwiedza mój pokój. Nie był w najlepszym stanie gdyż nie zdążyłem posprzątać i trochę się bałem, że tym wywrę na niej złe wrażenie. Stanęła przy półce z nagrodami i spytała czy gram.
- Grałem. Stare czasy. Teraz gram w lacrosse, należę do szkolnej drużyny. Ostatnio idzie mi tam coraz lepiej. – powiedziałem w jej stronę.
Podszedłem do niej.
- Mam nadzieje, że będziesz przychodzić na mecze mi kibicować. – stanąłem naprzeciwko wpatrując się w jej oczy.

Przygryzłam wargę.
- Lacrosse, tak? To brutalny sport, który polega między innymi na skupieniu. A co, jeśli nie będziesz potrafił się skupić? - zapytałam, zalotnie trzepocząc rzęsami.

Uśmiechnąłem się szeroko gdy usłyszałem jej pytanie.
- A co chciałabyś podczas meczu odwrócić moją uwagę? – zapytałem ją nachylając się bliżej. – Nie wołałabyś w trakcie przerwy?

Zmrużyłam oko.
- Całkiem możliwe. - Również zbliżyłam się nieco w jego stronę i zniżyłam głos. - Ale przez taką dekoncentrację nie chciałabym, żeby coś ci się później stało.

- Spokojnie dam sobie radę – powiedziałem patrząc prosto w jej oczy.
Po chwili zniżyłem wzrok na jej usta i pochyliłem się odrobinę by ją pocałować. Nasze usta złączyły się w pocałunku.

Fala gorąca eksplodowała w moich żyłach. Przysunęłam się bliżej tak, by nasze ciała nie dzieliła zbędna przestrzeń. Wplotłam ręce w jego włosy, smakując jego usta i rozkoszując się zapachem jego perfum. Teraz rozpoznawałam w nich woń bergamoty i mandarynki połączonej z nutą drewna sandałowego i bursztynu.
Gdybym mogła, rozpłynęłabym się w tej chwili z uniesienia, ale ciepłe i silne ręce Stilesa przytrzymywały mnie mocno, nie pozwalając na upadek.

Czułem się niesamowicie. Całe moje ciało ogarnęła fala gorąca. Nie panowałem nad tym co robiłem. Moje ręce, usta i całe ciało było kierowane przez olbrzymie podniecenie. Zapach Ivy był bardzo wyrazisty. W mojej głowie błądziła prosta myśl którą instynktownie zacząłem spełniać kładąc Ivy na łóżku i nie przestając jej w tym czasie całować.

Całkowicie nie miałam pojęcia, co robię. Kierowałam się impulsem, którego w żaden sposób nie potrafiłam poskromić. W tej chwili chyba nawet nie chciałam tego robić.
Poczułam pod plecami miękką pościel i ze zdziwieniem odkryłam, że znajdowaliśmy się na łóżku. Machinalnie oplotłam jego biodra swoimi nogami i nie przestawałam namiętnie całować, a w moich żyłach krążyło pożądanie.

Kiedy znaleźliśmy się na łóżku poczułem jeszcze większą potrzebę zaspokojenia pragnienia. Całowałem się z Ivy zapominając o wszystkim innym. Działała na mnie jak lekarstwo, leczyła cały smutek i żal jaki w sobie miałem. Kiedy poczułem jej nogi na swoich biodrach odruchowo ściągnąłem z siebie bluzę i rzuciłem w kąt a potem ponownie zatopiłem się w jej ustach.

Widząc, jak zrzuca z siebie bluzę, uniosłam się trochę nad poduszką, bym mogła zdjąć z siebie swoją bluzkę, którą Stiles z chęcią pomógł mi ściągnąć. Rzuciłam ją na podłogę i będąc w samym staniku powróciłam do całowania.
Moje dłonie powędrowały ku spodniom chłopaka i zajęły się rozpinaniem paska. Z niewielkimi problemami w końcu udało mi się go zdjąć i cisnęłam go na oślep.
Potrzebowałam tego każdą swoją cząstką ciała. Chęć zaspokojenia żądzy była nie do odparcia.

Nie myślałem racjonalnie. Kiedy zobaczyłem jak Ivy zdejmuje bluzkę a następnie rozpina mi pasek zdałem sobie sprawę do czego to wszystko zmierza. Szybkim ruchem zrzuciłem z siebie spodnie i wróciłem do całowania. Moje ręce błądziły po ciele Ivy a ja czułem jak tracę kontrole nad tym co robię

Słyszałem, że był u siebie w pokoju. Mocno szarpnąłem za klamkę .
- Ei Stiles, Scott prosił byś ...