6x02 - Superposition

10/10
Nie ma czegoś takiego jak kompletne wymazanie z pamięci, jak mogliśmy się przekonać podświadomość pamięta, może nie wszystko, ale odczuwa brak czy to osoby czy emocji... cieszę się, że każdemu z naszej paczki towarzyszyło to samo uczucie. Mam nadzieję ogromną, że niedługo zobaczymy Stilesa <3
Słowa Lydii jak mówiła, że go kocha mimo, że nie pamięta moje serduszko Stydiowe eksplodowało szczęściem.
Trener, jak ja za nim tęskniłam.
Podobały mi się bardzo te wszystkie małe gesty jeśli chodzi o tą pustkę po Stilesie, Scott z szafką, Malia z łańcuchami, Lydia z tym, że musi go zobaczyć.
Nie mogę się doczekać kolejnego odcinka, oby udało się przywrócić Stilesa.

Mi się osobiście podobały te retrospekcje z pierwszego sezonu. Jak pokazali Scotta, gdy budzi się w tym lesie i zaraz po tym ta muzyczka(gdzie Scott w pierwszym sezonie został prawie potrącony przez matkę Allison) i ten odgłos wilka to od razu mordka zaczęła mi się cieszyć do ekranu. Szczerze powiedziawszy brakuje mi w Teen Wolf klimatu sezonu 1 i 2. Co prawda dalej jest to wyśmienity serial, ale najlepszymi sezonami jakie mogły być to właśnie te dwa pierwsze.

PS. Szkoda, że to już ostatni sezon

Odcinek spokojny, czuć było z ekranu tą nieobecność Stilesa. Takie momenty na plus to też pojawienie się Deatona i Trenera (tęskniłam za nimi) trener i jego sarkastyczne poczucie humoru uwielbiam Fajne też było że każdemu z naszych bohaterów czegoś brakowało, widać przez to jak ważną osobą w życiu każdego z nich jest Stiles.